Działalność gospodarcza - problemy, trudności, dylematy.

Większość ludzi marzy o tym, by założyć wspaniale prosperującą firmę. Prawda jest jednak taka, że mniej więcej 9 na 10 firm pada w ciągu pierwszego roku funkcjonowania, a z pozostałych - kolejne 9 na 10 pada w ciągu 5 lat. Oczywiście jest to bardzo ogólne stwierdzenie, nie poparte żadnymi statystykami, ale nie kłóćmy się o liczby. Chodzi jedynie o fakt, że nieliczna garstka przedsiębiorców jest w stanie przetrwać. Postaram się tu odpowiedzieć dlaczego moja firma przestanie niedługo istnieć na podstawie doświadczeń ostatnich miesięcy.

Myślenie o własnym biznesie zaczęło się u mnie parę dobrych lat temu, jeszcze na studiach. Niestety brakowało wtedy pomysłu, a przede wszystkim pieniędzy. Nie było inkubatorów, w których można rozpocząć działalność, a haracz Zus'u był nie do przejścia. Ok. 900 zł na miesiąc. Dopiero po kilku latach mogłem sobie pozwolić na luksus posiadania działalności. Ponieważ pracuję na etacie, płacę tylko ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 233 zł. Taki nasz krajowy absurd, bo ani więcej nie choruję, ani nie korzystam z publicznej służby zdrowia, ale państwo zafundowało mi taki stały koszt, żeby zbyt łatwo nie było. Jeśli chodzi o biznes, to jest to handel niewielkimi przedmiotami, związanymi z moimi zainteresowaniami.

Żeby zbytnio nie rozwlekać opiszę główne czynniki decyzji o zawieszeniu przeze mnie działalności:
1) Zdrowotne - przy niesamowicie niskich marżach jakie panują w handlu internetowym trzeba zrobić kilka tys. obrotu na miesiąc, by w ogóle wyjść na zero, a co mają powiedzieć mali przedsiębiorcy, którzy muszą zapłacić pełny zus.
2) Praca na etacie - zazwyczaj jak nie ma roboty, to nie ma i klientów, a jak nadchodzi praca, to wtedy pojawiają się klienci. Przy niewielkim obrocie dawałem radę, ale gdybym chciał rozwijać firmę, to ewidentnie bym się nie wyrabiał i musiałbym kogoś zatrudnić. Nie mogę też podać oficjalnie numeru telefonu, bo będąc w pracy nie mogę odbierać telefonów od klientów. Tracę w ten sposób na wiarygodności.
3) Mała efektywność - kilka godzin pracy we własnej firmie owocowało tym samym co godzina pracy na etacie. Warto byłoby w takiej sytuacji zatrudnić osobę, której godzina pracy kosztuje znacznie mniej niż moja, by obsługiwała handel. Byłoby to jednak opłacalne tylko przy dużo większym asortymencie i dużych ilościach towaru i w tym momencie wchodzi punkt czwarty.
4) Trudności w znalezieniu dostawców - godziny poszukiwań kończyły się zawsze na tym, że uradowany znajdowałem hurtownię z dość niskimi cenami, po czym wchodziłem na Allegro i okazywało się, że ktoś sprzedaje to samo taniej. Po małym śledztwie dochodziłem do wniosku nr 5.
5) Zbyt mały kapitał - przekonałem się, że hurtownik, od którego brałem towar kupował całe tiry prosto od producenta, a na dodatek sprzedawał również detalicznie w tych samych cenach, więc jednocześnie był moim konkurentem na rynku. Przekonałem się, że w sieci sprzedaje się tylko wtedy, gdy ma się najniższą cenę lub kupujący odbiera towar osobiście, bo omija koszty wysyłki. To prowadzi do wniosku nr 6.
6) Odbiory osobiste i kontakt z klientem - nieco uciążliwe jest przyjmowanie klientów we własnym mieszkaniu. Niektórzy klienci wyglądają na onieśmielonych, zdziwionych, zdezorientowanych. Dla mnie (i nie tylko dla mnie:) nie jest również komfortowe przyjmowanie obcych osób we własnym mieszkaniu.

Mimo, że tak naprawdę odniosłem stratę finansową, to stwierdzam, że nauczyłem się przez te miesiące więcej niż nauczyłbym się na jakichkolwiek kursach czy studiach związanych z zarządzaniem firmą. Nauczyłem się relacji z klientami i dostawcami, nauczyłem się prowadzenia podstawowej dokumentacji firmy, itp. Wiem, że gdybym się uparł, to dałbym radę to ciągnąć i powoli rozwijać, ale byłaby to męczarnia, bo dużym nakładem pracy i kosztem wolnego czasu uzyskiwałbym efekty, które mnie nie satysfkacjonują. Nie zrozumcie mnie źle, bo prowadzenie firmy było przez większość czasu bardzo przyjemne, ale potem się siada, robi podsumowanie i okazuje się, że wszyscy wkoło na mnie zarobili (poczta, allegro, hurtownik, państwo), a mi zostają marne grosze. Kontynuowałbym to pewnie gdyby nie zdrowotne, bo nawet gdybym dorobił kilka złotych na miesiąc w wolnym czasie, to jest to postęp. Jednak aby zarobić na państwowe haracze trzeba pracować cały miesiąc i najlepiej na pełen etat. Lepsze efekty uzyskam póki co pracując tak jak do tej pory. W najbliższym czasie nauczę się jeszcze jak zawiesić działalność gospodarczą :) Wiem już, że można ją zawiesić na maksymalnie dwa lata i to jest dobry okres do zgromadzenia większego kapitału i obmyślenia dalszej strategii działania. Pomysły pewne mam. Czy zdecyduję się je realizować? Czas pokaże. Myślę, że po tych doświadczeniach nie bałbym się zainwestować całych swoich oszczędności aby rozpocząć coś na większą skalę. Przy zabójczej prowizji i opłatach na Allegro udawało mi się osiągnąć marżę ok. 4%. Taki zysk na lokacie osiąga się po roku, a w firmie można obrócić pieniędzmi wiele razy w ciągu roku osiągając tym samym kilkadziesiąt procent. Logiczne? Bardzo. Proste? Niezupełnie.  Trudne, ale bez tego trudu o milionach można tylko marzyć.